Οι ίδιοι, βέβαια, που ελέγχουν το Κράτος που είδαμε ποια είναι η σχέση τους με τη νομιμότητα, με τη δική τους την αστική νομιμότητα, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να γίνονται μανιασμένοι εκπρόσωποι του νόμου και της επί ...τάξης, όταν πρόκειται να επιβάλουν το νόμο της βαρβαρότητας σε όποιον αντιστέκεται.
Παίρνουν, λοιπόν, τη ρομφαία του νόμου και με ύφος στρατοδίκη λένε σε όποιον διαμαρτύρεται:
Άδικο το μνημόνιο - αλλά νόμος!
Άδικο μέτρο το κόψιμο μισθών - αλλά νόμος!
Άδικο μέτρο το κόψιμο συντάξεων - αλλά νόμος!
Άδικο το χαράτσι και οι αυξήσεις στη ΔΕΗ - αλλά νόμος!
Άδικες οι απολύσεις εργαζομένων - αλλά νόμος!
Άδικες και λεόντειες οι συμβάσεις για τα διόδια - αλλά νόμος!
Άδικο το φορολογικό - αλλά νόμος!
Άδικο το «ενιαίο μισθολόγιο - φτωχολόγιο» - αλλά νόμος!
Άδικο το αμοκ φόρων επί των φτωχόσπιτων - αλλά νόμος!
Άδικος ο φόρος στο πετρέλαιο θέρμανσης - αλλά νόμος!
Συμφωνεί μέχρι και ο Μοντεσκιέ -ο δικός «τους» αστός Μοντεσκιέ- που το έγραψε περίφημα:
«Δεν υπάρχει σκληρότερη τυραννία από εκείνη που διενεργείται κάτω από τη σκιά των νόμων και τα προσχήματα της Δικαιοσύνης», έλεγε...
Θ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου