Ακούς τη βαβούρα; Βαβούρα από όχλους. Στρατιές ανθρώπων που συναντάς καθημερινά. Ψίθυροι που τρυπάνε βίαια τα αυτιά σου, αλλά και πάλι αδυνατείς να τους αποκωδικοποιήσεις λόγω του πλήθους των στομάτων. Στόματα κι άνθρωποι που συναντάς στο μονοπάτι της ζωής σου. Με μερικούς ανταλλάσσεις κουβέντες, με άλλους νεύματα, με άλλους βλέμματα και μερικούς δεν τους βλέπεις καθόλου τους προσπερνάς θολωμένος.
Άνθρωποι πολλοί, γνώριμοι κι άγνωστοι που διεκδικούν τις στιγμές σου και γεμίζουν τη μέρα σου. Αλλά όταν η μέρα σου τελειώσει πόσοι από αυτούς είναι εκεί μαζί σου; Πόσοι έμειναν μέχρι το τέλος για να μοιραστούν τις εμπειρίες από το κοινό ταξίδι σας μέσα στη μέρα; Πόσοι από αυτούς έμειναν εκεί για να σε βοηθήσουν τις στιγμές που ένιωθες αδύναμος και κουρασμένος;
Πόσοι από αυτούς ήρθαν εκεί, που το σκοτάδι της μοναξιάς σου σε κάλυπτε, για να σου δώσουν μια τόσο σφιχτή αγκαλιά που θα θρυμμάτιζε κάθε φόβο σου; Σίγουρα όχι πολλοί ή τουλάχιστον όχι όλοι αυτοί που καθημερινά γεμίζουν τη ζωή σου. Γιατί; Μα φυσικά γιατί οι άνθρωποι πρωταγωνιστές στη ζωή σου, οι άνθρωποι σου είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Μάλιστα καλά το άκουσες, γι'αυτό σταμάτα να σπαταλάς τις στιγμές σου για να τις χαρίζεις σε ανθρώπους μπαλαντέρ. Σε ανθρώπους πολυμορφικούς, επιφανειακούς και ψεύτικους.
Βρες αυτούς που ξέρουν τα πιο περίεργα μυστικά σου, αυτούς που ξέρουν την διεστραμμένη απόλαυση που βρίσκεις όταν τρως σοκολάτα με πατατάκια κάθε φορά που βλέπεις την αγαπημένη χαζό-ρομαντική ταινία σου για 91η φορά. Αυτούς που δε χρειάζεται να τους μιλήσεις για να σσε καταλάβουν μιας κι έχουν εξασκήσει την τρομακτική ικανότητα να διαβάζουν τα μάτια σου.
Αυτούς που πάντα πίστευαν σε 'σένα, αυτούς που τους λείπεις. Κι εδώ προσοχή! Μην αναζητήσεις όσους σου λείπουν! Συνήθως σε αυτούς δεν λείπεις, γιατί αν τους έλειπες θα ήταν δίπλα σου κατά πάσα πιθανότητα αυτή τη στιγμή.
Βρες τέλος αυτούς που η αγκαλιά σας σχημάτισε το πιο αρμονικό σύνολο καθώς ψελλίζατε ο ένας στον άλλο σ'αγαπώ. Τι; Δεν το έχεις κάνει; Και τι περιμένεις; Αν δεν το πεις σε αυτούς, τους πρωταγωνιστές σου, τότε σε ποιον θα το πεις; Πάλι θα χαραμίσεις αυτές τις πολύτιμες λέξεις σου σε κάποιον που δεν το αξίζει ή στο ανταποδίδει τόσο ψεύτικα που ούτε αυτός το πιστεύει εκείνη τη στιγμή;
Σε κάποιον που θα προσπαθείς να βρεις χώρο και χρόνο στη ζωή του για ένα μικρό δείγμα του εαυτού σου; Βρες αυτούς που είναι κομμάτι αναπόσπαστο στη ζωή σου κι εσύ απαραίτητο συστατικό στη δική τους. Μην επαναπαύεσαι σε μικρά κι αναλώσιμα δείγματα ανθρώπων που κάνουν guest εμφανίσεις και μετά χάνονται.
Οι σχέσεις δε γεννιούνται, αλλά χτίζονται πάνω σε λόγια, σε πράξεις, σε συναισθήματα, στον πόνο, αλλά και στη χαρά. Βιάσου λοιπόν! Ψάξε αυτούς και ξεχώρισέ τους ανάμεσα στα αποκαΐδια που αφήνουν οι περιττοί άνθρωποι που στοιβάζεις στην άδεια σου καθημερινότητα. Τους σημαντικούς σου ανθρώπους, αυτούς που κάθε φορά που κοίταζες δίπλα σου από ανασφάλεια μήπως είσαι μόνος,ήταν εκεί σαν ένα συμπαγές και νοερό στήριγμα.
Μη χρονοτριβείς σε ανθρώπους που καθώς απομακρύνονται ξεθωριάζουν και δεν ξαναβρίσκονται ποτέ κοντά σου. Αν συνηθίσεις κοντά τους αργά ή γρήγορα θα μείνεις μόνος σου. Μόνος σου μέσα στην πολυσύχναστη ζωή σου να αναρωτιέσαι τι ευθύνεται για την αδικαιολόγητη μοναξιά. Μια μοναξιά που συνήθως ξετρυπώνει τα βράδια που κλείνουν τα φώτα της λαμπερής παράστασης της ζωής σου.
Δες πίσω από τη μάσκα των ανθρώπων. Προσπάθησε να διακρίνεις πίσω από τα προσωπεία τους και να δεις την ψυχή τους. Να δεις την τρωτή τους πλευρά, τα μυστικά κομμάτια του εαυτού τους, να τους ζήσεις ολοκληρωτικά κι όχι επιφανειακά και βιαστικά.
\Αν πάλι δεν είσαι σίγουρος για το ποιοι είναι οι άνθρωποι σου τότε κάνε ένα πείραμα. Τόλμησε εκεί που στέκεσαι περικυκλωμένος από το σύνολο των ανθρώπων που πλαισιώνουν τη ζωή σου, να βγάλεις τη μάσκα σου. και τότε δες ποιοι θα σε αναγνωρίσουν... Αυτούς που σε κοίταξαν, σε αγκάλιασαν και σου χαμογέλασαν πρόσεξέ τους! Πρόσεξέ τους σαν τα μάτια σου από εδώ και πέρα! Μην τους παραμελείς, αγκάλιασέ τους, πες τους σ'αγαπάω. Αυτοι είναι οι άνθρωποί σου........
pillowfights.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου