ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟ ΜΙΑ ΦΙΛΗ !!!!!

Kαλή σας μέρα!

Ονομάζομαι  Μ...........................Σ................και εργάζομαι στο Γραφείο Π................................. Ο λόγος που σας γράφω αυτή τη στιγμή είναι καθαρά προσωπικός.

Με την ιδιότητα του πολίτη και διαπιστώνοντας ότι είστε ευαισθητοποιημένοι σε κοινωνικά θέματα, εν όψει της Παγκόσμιας Ημέρας Κατά του Καρκίνου στις 4 Φεβρουαρίου, θα με χαροποιήσει ιδιαίτερα, να δεχτείτε  να αναρτήσετε το συνημμένο, που έγραψα με πολύ αγάπη, αφηγούμενη το δικό μου αληθινό βίωμα, θέλοντας να περάσω ένα μήνυμα ελπιδοφόρο, σ' αυτούς τους φριχτούς καιρούς που διανύουμε, σε ανθρώπους με παρόμοιο Γολγοθά, που μάλλον είναι πολλοί εκεί έξω........

Αν υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος τον οποίο θα αγγίξουν τα λόγια μου (την ώρα που δίνει τη δική του μάχη....) θα αποτελέσει κέρδος και όφελος για όλους μας!


 
Δεν επιθυμώ την αυτοπροβολή γι' αυτό σε περίπτωση ανάρτησης, σας παρακαλώ μην αναφέρετε το όνομά μου, όπως γράφω και στο κείμενο από.... μια φίλη....


 ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ…,



Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου 4 Φεβρουαρίου, νιώθω βαθιά την ανάγκη ως άνθρωπος που πάλεψε με τη νόσο αυτή και την ΞΕΠΕΡΑΣΕ, να στείλω ένα γλυκό μήνυμα αισιοδοξίας στους ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ αυτής της νόσου και να μοιραστώ μαζί τους το δικό μου βίωμα, την δική μου αλήθεια:
 

Θέλοντας να μην κουράσω πολύ με λεπτομέρειες και θεωρώντας ότι είναι περιττό να καταθέσω αναλυτικά τα ιατρικά ευρήματα του προβλήματός μου,  θα σας αναφέρω ότι 21 χρονών τότε, διαγνώσθηκε για πρώτη φορά η μορφή του καρκίνου, βρίσκοντάς με όχι απλώς απροετοίμαστη αλλά και ανίδεη από ιατρικούς όρους και διαδικασίες νοσηλείας…

Ξεκινά ο ΑΓΩΝΑΣ….Χειρουργείο, θεραπεία…. Μέχρι να καταλάβω τι μου συμβαίνει και πώς να το χειριστώ ψυχολογικά και σωματικά, οι αναλύσεις έδειξαν ότι δεν απαλλάχτηκα από το πρόβλημα και για δεύτερη φορά ξαναπερνάω την πόρτα του χειρουργείου…των θεραπειών….Μετά από κάποιους μήνες τρέφοντας ελπίδες ότι Τ Ο   Ν Ι Κ Η Σ Α, πήρα τα αποτελέσματα των εξετάσεων και διαπίστωσα…………..μετάσταση για τρίτη φορά!

Μέχρι τότε το πρακτικό κομμάτι της υπόθεσης (χειρουργείο, θεραπείες, φάρμακα, εξετάσεις, ανάρρωση) δεν μου άφησε πολλά χρονικά περιθώρια να σκύψω το κεφάλι, να θρηνήσω.      Την τρίτη φορά όμως άκουσα την ψυχή μου να κλαίει, είδα τους αγαπημένους μου ΄΄γονατισμένους΄΄, έκλαιγαν στη γωνία μετά σκούπιζαν τα μάτια τους ΄΄έβαζαν ΄΄ ένα ΄΄πλαστικό΄΄ χαμόγελο και ερχόταν στο πλευρό μου να μου συμπαρασταθούν. Καταλάβαινα τα πάντα αλλά δεν ήθελα να ρωτήσω, να αναλύσω τίποτα από όλα αυτά, υπήρχε ένα διάχυτο μούδιασμα από όλους μας.

 Σκέφτηκα τότε ότι πρέπει να ΄΄χτίσω΄΄ στο μυαλό και την ψυχή μου ΑΜΥΝΕΣ για να καταφέρω να επιβιώσω. Έτυχε να ακούσετε ή να διαβάσετε πόσο μεγαλειώδη δύναμη έχει το μυαλό μας; Το μυαλό ΄΄μετακινεί΄΄ βουνά, λένε! Έχει την ικανότητα με τη συχνή επανάληψη της θέλησής σου να σε κάνει να πιστέψεις ότι θα καταφέρεις αυτό που θέλεις. Αυτό έκανα και εγώ: ΄΄Πλύση΄΄ εγκεφάλου στον εαυτό μου! Η απλή και συνηθισμένη φράση των γεροντότερων «δώσε κουράγιο στον εαυτό σου να παλέψει» είναι σοφή. Κάθε φορά που  άρχιζαν οι ΄΄μαύρες΄΄ σκέψεις και ένιωθα τους παλμούς της καρδιάς μου ν’ανεβαίνουν από τον πανικό των συλλογισμών μου ΄΄πατούσα’’ το κουμπί΄΄ της διαγραφής στο μυαλό μου και δεν επέτρεπα να εισβάλλουν στην ψυχολογία μου.

Μετά το τρίτο χειρουργείο και τις γνωστές λοιπές διαδικασίες ως την ανάρρωση και με σύμμαχο πάντα την αγωνιστική μου ψυχολογία άρχισα να βλέπω το ΄΄ποτήρι΄΄ της ζωής μισογεμάτο και όχι μισοάδειο…Θεωρούσα κάθε φορά σίγουρα καλό το αποτέλεσμα των εξετάσεων. Έτσι πανηγυρικά άφησα πίσω μου πλέον την περιπέτεια αυτή. Έκτοτε χαμογελώ συχνότερα και θέλω να γεύομαι την κάθε μέρα και ας κρύβει δυσάρεστες εκπλήξεις κάποιες φορές.


      ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ

Θα ήταν μεγάλη παράλειψη ή ακόμα και αχαριστία, αν θέλετε, από μέρους μου, να μην αναφέρω ότι ένας λόγος που με κράτησε συγκεντρωμένη στον στόχο μου ήταν δυο μάτια πράσινα(χαμογελάτε μ’αυτό που γράφω;) και τότε αρραβωνιαστικός μου που με περιέβαλε με μεγάλη τρυφερότητα και πίστη σε μένα και που τώρα πια μετράμε παντρεμένοι 12 χρόνια και με 2 πανέμορφα παιδάκια(!!!)

 Αξίζει κλείνοντας να σας πω συμβουλευτικά, ότι στη ζωή γενικά για να πετύχουμε τον στόχο μας πρέπει να έχουμε ένα δυνατό κίνητρο. Αναρωτηθείτε λοιπόν μέσα σας ποιό μπορεί να’ναι για σας αυτό που αξίζει να παλέψετε και….αγωνιστείτε για το ποθούμενο!




                           ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ, 


                                                   ΜΙΑ ΦΙΛΗ
                                                             

                               

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

This is a comment.