..σουΠ(ι)ατουλιάς το ανάγνωσμα

Η στήλη, Γιώργο μου (όσιε Πατούλιε μου), είδατε δεν ασχολήθηκε με εσάς τόσες ημέρες που παλεύατε για την προεδρία του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών

, για να μη λέτε ότι σας χαλάει το προφίλ που προωθείται.

Ξέρετε, εκείνο του κοινωνικά ευαίσθητου, με τις «ακάλυπτες» και «πέτσινες» επιταγές και τσέπες;

Ωστόσο, δεν μπορεί να μη στηλιτεύσει το γεγονός, Γιώργο μου, ότι μόλις σας ανακήρυξε σε όσιο Πατούλιο, χάριν του έργου σας ως προέδρου του διοικητικού συμβουλίου τής Πολυκλινικής στο Ολυμπιακό Χωριό, εσείς αμέσως σπεύσατε να βγάλετε το όνομά σας και να το αφήσετε κενό, άδειο, έρμο και μόνο.

Το αφήσατε με ένα διευθύνοντα σύμβουλο, έναν αντιπρόεδρο και τα μέλη του, και τώρα οι άνθρωποι ψάχνουν να βρουν πρόεδρο... στα φανερά, διότι το τηλέφωνό σας το έχουν, οπότε μπορούν να σας βρουν και να τους... ορμηνεύεστε.

Μα γιατί, Γιώργο μου; Γιατί κάνατε «delete» το όνομά σας; Ταπεινότης ή... σουΠ(ι)ατουλιά;